Düşünmemek mümkün değil, bakıp da; Şöyle, şu zulmetler neyin nesidir? Nedir ortalıkta dönen velvele; Sıkıntı, kasvetler neyin nesidir!   Uzaklar, yakınlar; karmakarışık Karanlık ufuklar, bekliyor ışık; Artık kanıksamış, dünyâ alışık Bunca felâketler neyin nesidir?   Memnun değil kimse, başta kendinden Korkmaktadır dostlar, dostun fendinden Farkı yok bende’den,  kopmuş bend’inden Firarlar, hicretler neyin nesidir?   Çâresiz göçmenler, delinen botlar Eşkiyâ troller, terör robotlar Bölgelerde her gün, şu tahribatlar; Vicdansız cür’etler neyin nesidir?...   Yetimler, öksüzler, yurtsuzlar, dullar Bombalanan hastâneler, okullar Çağdaş firavunlar, çâresiz kullar Hukûka hasretler neyin nesidir?   Durum bu, dünyânın belli ahvâli Zâlimlerin bitmez zulüm hayâli Mazlûmun kalmamış tâkâti, hâli Yurdunda gurbetler neyin nesidir?   Balkan’da, Kafkas’ta, Irak, Afrin’de Böylesi cürümler var hangi dinde? Süperlerin, imkân yok mu elinde? Sahte mâzeretler neyin nesidir?...   Afrika, Arakan, Doğu Türkistan Uygarlar elinde dünyâ tornistan! Kadınlar pantolon, erkekler fistan Bitmez garâbetler neyin nesidir?...   Her şeyler bozuldu, çıktı rayından Vara-yoğa herkes göçtü köyünden Kaçtı ağasından, yıldı beyinden! Habire rıhletler neyin nesidir?...   Bir yerde durmak yok, ileri-geri Herkesin değişken mekânı, yeri Sabır yok, sebat yok; hayat serseri Densiz hareketler neyin nesidir?...   İstikrâra hasret, toplum uçarı Dönenip duruyor, kaçmış ayarı Îkâza yeltensen, yersin azarı; Durmaz hakâretler neyin nesidir?   Tüm bunları hep birlikte görürken Az bir naza çok akıllar verirken Kimsesizler günden güne erirken Zevk ü sefâhetler neyin nesidir?!   Yurdu, memleketi hiç düşünmeden Şu mazlum ümmeti hiç düşünmeden Devleti, milleti hiç düşünmeden Bitmez mel’anetler neyin nesidir?   Dâvâ söylemiyle çıktık yukarı Arttı mülkiyetin dönüm dekarı Değişti her şeyin yönü, akarı Sınırsız servetler neyin nesidir?   Tutuldun maddeye, battın rakama Uydurdun her şeyi dehre, eyyâma! Rahmet okutursun Ömer Hayyam’a Dalgalar, gel-gitler neyin nesidir?!   Gün geldi, verildi mevkî-makamlar Gelsin hediyeler, gitsin rakamlar Kendince fetvâlar, ındî ahkâmlar Dinler-diyânetler neyin nesidir?   Umurlarda değil yoksul fakirler Yine orda-burda horlar, hakirler Ey Şâkir Hocalar, Hacı Bekirler; Sûretâ sîretler neyin nesidir?...   “Örtü!” diye diye geldik buraya Hepsi unutuldu, çıktık karaya Modaya kurbandır, bak maskaraya Sıkma kıyâfetler neyin nesidir?!   Örtülü, açıktan daha ilerde; Her yere atılır, durmaz siperde Giysisi olmamış günâha perde Nefsî icâzetler neyin nesidir?!   Nûrânî, gayrı intibah zamânı Testere kesiyor, vermez amanı Hep göğe savurma, sakla samanı Haybiye gayretler neyin nesidir?   Her şeyler yazılır bil ki deftere; Mâzeret geçersiz, yalandan yere Kulak ver gerçeğe n’olur bir kere; Hudutsuz gafletler neyin nesidir?...   Yürümeli dâim yolun sağından Kurtulmalı nefsin şerli ağından Kopmamalı aslâ îman bağından Aksine, cinnetler neyin nesidir?   Amelle beslenir îman ışığı Harama çalmamak mühim kaşığı Olmak gerekirken Hakk’ın âşığı Gayrıya rağbetler neyin nesidir?   Son sözümüz şudur; dostlar elvedâ Buradan göçenler dönmez bir dahâ Âkıbet her şey varırken Allâh’a; Şeytanla şirketler neyin nesidir?