Kapıp koy vermesen kendini böyle Edebe, erkâna uysan ne olur!... Girmesen kılıksız kıyâfetlere; Zarâfetten bizi baysan ne olur!   Sokaklarda derli-toplu yürüsen Açığını örtsen, başı bürüsen Örfü önemseyip haddi korusan Hakkın hatırını saysan ne olur!...   Erkeği-kadını, kızı-kızanı Hiç fark etmez; okuyanı-yazanı Hayat savuruyor yolda azanı Gözler kararmadan, aysan ne olur!   Nezâket ahlâkın, düstûrun olsa Seni gören sefil, bir şekil alsa Zihinlerde nezih imajın kalsa Tebessümü yüze yaysan ne olur!   Bayağılaşmasan muhabbetlerde Dilinin yüzünden düşmesen derde Özünde ar olsa, sözünde perde Hayâ libasını giysen ne olur!...   Nedir böyle; dedi-kodu, siyâset Hemen hörelenmek, hemen hamâset Nerde akıl-izan, nerde adâlet? Nefsi tutup, hıncı eysen ne olur?   Ayırıp da; zengin, fakir demesen Ağzını küfürle zehirlemesen Selâmı sabâhı esirgemesen Edânı vakarla yu(y)san ne olur!   Topraktan gelmişiz, varış toprağa Niye aldanırız dala, yaprağa? Değer mi dağ gibi günâh yığmağa? Nedâmet duyup da caysan ne olur!   Çelik-çocuk, mal-mülk-hâşâ- putumuz olmuş! Denizler yat, gökler katımız olmuş Din-îman, truva atımız olmuş! Şâibesiz-şeksiz, doysan ne olur!...   Huzur’dan habersiz, huzur peşinde Varlığın gurûru hoplar döşünde Helâl titizliği olmaz aşında Haramdan vazgeçip, poysan ne olur!   Bilsen milletini, milliyetini Cinsini, hem de cibilliyetini Tertemiz kurarak hep niyetini Şeytana postalar koysan ne olur!     Kulluğun bilip de, kul gibi olsan Aradığın yolu Kitap’ta bulsan Namazı gözleyip istimde kalsan Beş vakit çağrıyı duysan ne olur?   Nûrânî kısaca, der ki; be kardeş Güzelim ömürler geçmesin serkeş Sıratı kolay geç, cennete yerleş Hep Rabb’in emrine uysan ne olur?...