Söyleyin ey dostlar Allâh aşkına Bunca yaşayanlar ölmeyecek mi? Kapılmış giderken, dönüp şaşkına; Ecel hevesleri bölmeyecek mi?   Hazların hızında, baylar-bayanlar; Şu çılgın koşudan, bilmem ne anlar? Aklı alıp, fikri çelen şeytanlar Arkalardan kıs kıs gülmeyecek mi?   Zâlimler, hâinler, peşkeşçi beyler Ormanca konuşur, hayvanca söyler Bırakın büyüğü, en ufak şeyler Zerreler mîzâna gelmeyecek mi?   Gâvurlar, İslâm’ı “katar” peşinde Bizimkiler, eder-tutar peşinde Deveyi hamutla yutar peşinde Vicdan akılları çelmeyecek mi?   Asılda gayret var, ammâ velâkin Fasıl dedikodu, hiç değil tekin Sandık fısıldadı bunu nitekim Kimse îtibâra almayacak mı?   Doğruluk var iken eğri gidenler Görevini sûistimâl edenler Dâvâ üzerinden çıkar güdenler Kendini feryâda salmayacak mı?   Göz kırpmadan, ilkelere kıyanlar Yanlışta ısrarla altı oyanlar Bu yolda, ne kana; kine doyanlar Cürmüyle baş başa kalmayacak mı?   Devrân deyip, sırlı iş çevirenler Kapılar ardında çam devirenler Gayr-i meşrû konseptlere girenler Saçını-başını yolmayacak mı?   Halkını aldatıp göz boyayanlar Makamı, rakama fırsat sayanlar Sırata gelince, yükten kayanlar Gayyâ çukuruna dolmayacak mı?   Umurlara gelmez; dertler, dramlar Gitsin hep israflar, gelsin haramlar Kendini dev sanan bu tip adamlar Bir yaprak misâli solmayacak mı?   İyisi-kötüsü; çürüğü-hası Yoksulu, garîbi; beyi, ağası Tilkisi, çakalı; kurdu, kargası Mahşer meydanına dalmayacak mı?   Allâh islâh etsin böylelerini Başlarına çevirsin hîlelerini Yıktılar milletin hayâllerini Bunlar belâsını bulmayacak mı?   Elbette ki, müstesnâlar müstesnâ Helâlden şaşmayan mertler istisnâ Halel getiren’çün, Hak dâvâsına: Dîvan-ı ibret, kurulmayacak mı?     Değil bölge, dünyâ bize bakıyor Ümmetin feryâdı yürek yakıyor Beyinsizler morâlleri yıkıyor Bunlara hesap, sorulmayacak mı?     Söylemler çok güzel, var gibi ümit Lâkin bu adamlar herkesten yiğit(!) Hepsi  de bitirim, hepsi de elit(!) Bu defâ görev verilmeyecek mi?   İnanmak zor buna doğrusu dostlar Metal yorgunluk yok, oldukça mestler Hepsi başarılı, girdiği testler; Bunlar karnede görülmeyecek mi?     İnşâllâh devletle millet elele Verince emekler gitmez hiç sele Lâkin kapılanlar şeytânî yele Kendi ağlarıyla örülmeyecek mi?   Allâhım, yardım et, Sen bu millete Fırsat verme bünyedeki illete Ki, zevâl gelmesin yurda, devlete Habis urlar tard, edilmeyecek mi?   Dikkât gerek; sana, bana, her kese Adâlet dengedir; alsak merkeze Bize göre değil; her mal, her kese Kabir, her varları silmeyecek mi?   Peki ya, öyleyse; ne bu nâneler? Lüks’ile, isrâfla, viran hâneler! Bir yalancı cennet mâlikâneler Nefisler hiç bıkıp, yılmayacak mı?   Nûrânî, genişten konuşmak kolay Ellerin ki midir; sence hep olay? Sû-i zan eyleme, etme hiç alay Seni de Azrâil almayacak mı?...   Hayât bir filimdir, bozuk sahneler Her şeye karışma; el ne yerse yer! Boşluk diye savurduğun nağmeler Büyük Mahkeme’de çalmayacak mı?   Bil öyleyse, susmasını tez elden Bunlar yeni değil, gelir ezelden Çirkinleri bırak, bahs’et güzelden Hem, bâtılı tasvir olmayacak mı?   Tamam, peki dostlar; hadi eyvâllâh Bağı hınzırlardan kurtarsın Allâh Kemirgen kurtları etmeli yallâh! YâRabbi, çileler dolmayacak mı?!...