Nuri KAHRAMAN
Köşe Yazarı
Nuri KAHRAMAN
 

HER NE Kİ VAKİ

HER NE Kİ VÂKÎ (HİLKÂT-NÂME)   Bir insan kolayla insan olmuyor Önünde ardında örnek gerekli Dolular almıyor, boşlar dolmuyor Hilkât gerçeğini görmek gerekli   Anneler-babalar, uymalı baştan Kazançlar helâlden, ekmekler taştan Alınları terden, gözleri yaştan Hayâtın nakşını örmek gerekli   Çeliğe-çocuğa edep terbiye En büyük yatırım budur geriye Bilmeli, dünyâya geldik ne diye? Her dâim kendine sormak gerekli!   Sözü dememeli ölçüp tartmadan Teşvik edilmeli, çok şımartmadan Mesâfe olmalı, fazla artmadan Sevgiyi saygıyla sarmak gerekli   Özünde dert olmalı, yüzünde sevgi Yerinde kritik, yerinde övgü En az sevgi kadar görmeli saygı İnsanlara değer vermek gerekli   Herkes bir eseri Yüce Mevlâ’nın Horlayanlar pişman olacak yarın İyilik, güzellik dünyâda kârın Dostluk çiçekleri dermek gerekli   Sevmeli toprağı, saymalı halkı Hayâtta bir gâye, olmalı ülkü Bu dünyâ kimsenin değildir mülkü Ebede hayâller kurmak gerekli   Sûretler geçici, sîretler bâkî Sonsuza yansıyor, her ne ki vâkî Ortaya açılır defter illâki İşin şuuruna ermek gerekli   Kâinat kitabı, hep âyet âyet Kur’an ile Sünnet bekler riâyet Sonsuzda mutluluk istersen şâyet Gayret döşeğini sermek gerekli…   Yerinde frene, yerinde gaza Basmayı bilmeli gelmeden gaza Varlığa tevâzu, kanaat aza Nefsin hevâsını kırmak gerekli   Bahçede gül olmaz çapalamadan Tarlada bir ekin, çabalamadan Birebir, hiç aslâ, ıskalamadan İşin üzerinde durmak gerekli   Zerreden kürreye evren bir bütün Sen burda nerdesin, hele bir düşün Yerini bil, yurdun olsun bir düğün Maddeye mânâyı karmak gerekli   Nûrânî, sen de bil haddi-hudûdu Her varın, var elbet hakkı-hukûku Unutma hesâbı, seyr-i sülûku Menzil-i maksûda varmak gerekli…
Ekleme Tarihi: 19 December 2017 - Tuesday

HER NE Kİ VAKİ

HER NE Kİ VÂKÎ

(HİLKÂT-NÂME)

 

Bir insan kolayla insan olmuyor

Önünde ardında örnek gerekli

Dolular almıyor, boşlar dolmuyor

Hilkât gerçeğini görmek gerekli

 

Anneler-babalar, uymalı baştan

Kazançlar helâlden, ekmekler taştan

Alınları terden, gözleri yaştan

Hayâtın nakşını örmek gerekli

 

Çeliğe-çocuğa edep terbiye

En büyük yatırım budur geriye

Bilmeli, dünyâya geldik ne diye?

Her dâim kendine sormak gerekli!

 

Sözü dememeli ölçüp tartmadan

Teşvik edilmeli, çok şımartmadan

Mesâfe olmalı, fazla artmadan

Sevgiyi saygıyla sarmak gerekli

 

Özünde dert olmalı, yüzünde sevgi

Yerinde kritik, yerinde övgü

En az sevgi kadar görmeli saygı

İnsanlara değer vermek gerekli

 

Herkes bir eseri Yüce Mevlâ’nın

Horlayanlar pişman olacak yarın

İyilik, güzellik dünyâda kârın

Dostluk çiçekleri dermek gerekli

 

Sevmeli toprağı, saymalı halkı

Hayâtta bir gâye, olmalı ülkü

Bu dünyâ kimsenin değildir mülkü

Ebede hayâller kurmak gerekli

 

Sûretler geçici, sîretler bâkî

Sonsuza yansıyor, her ne ki vâkî

Ortaya açılır defter illâki

İşin şuuruna ermek gerekli

 

Kâinat kitabı, hep âyet âyet

Kur’an ile Sünnet bekler riâyet

Sonsuzda mutluluk istersen şâyet

Gayret döşeğini sermek gerekli…

 

Yerinde frene, yerinde gaza

Basmayı bilmeli gelmeden gaza

Varlığa tevâzu, kanaat aza

Nefsin hevâsını kırmak gerekli

 

Bahçede gül olmaz çapalamadan

Tarlada bir ekin, çabalamadan

Birebir, hiç aslâ, ıskalamadan

İşin üzerinde durmak gerekli

 

Zerreden kürreye evren bir bütün

Sen burda nerdesin, hele bir düşün

Yerini bil, yurdun olsun bir düğün

Maddeye mânâyı karmak gerekli

 

Nûrânî, sen de bil haddi-hudûdu

Her varın, var elbet hakkı-hukûku

Unutma hesâbı, seyr-i sülûku

Menzil-i maksûda varmak gerekli…

Yazıya ifade bırak !
Okuyucu Yorumları (0)

Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.

Yorum yazarak Topluluk Kuralları’nı kabul etmiş bulunuyor ve orducu.com sitesine yaptığınız yorumunuzla ilgili doğrudan veya dolaylı tüm sorumluluğu tek başınıza üstleniyorsunuz. Yazılan tüm yorumlardan site yönetimi hiçbir şekilde sorumlu tutulamaz.
Sitemizden en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerezler kullanılmaktadır, sitemizi kullanarak çerezleri kabul etmiş saylırsınız.