Sevgili okurlar. Bugün sizlerle, geçen yılın ortalarında yazdığımız, Antalya hâtırası bir şiiri paylaşacağız. Dün, kızının düğün hazırlıkları bağlamında, akrabâ grubu olarak, kendi dâveti üzere kendisiyle berâberdik.  Yalçın Bey'in sağlığı oldukça yerinde. Rabbimiz, cümle sevdikleriyle berâber din-îmân selâmeti üzere, sıhhat-âfiyetlerle dolu hayırlı uzun ömürler versin diyor, âminlerle berâber hep birlikte niyâzlarımızı arz ediyoruz. Yıl ve sene kelîmelerinin çokça geçtiği şu günlerin getirdiği duygular bağlamında şiiri paylaşmayı bir fırsat bildik. İnşâllâh beğeneceğinizi umar, bilvesîle, başta Yalçın Kardeşimiz olmak üzere cümleye,  hayırlı, bereketli, uzun ömürler diler, 2016'nın milletimiz, memleketimiz ve de tüm insanlık için iyiliklerin, güzelliklerin, hoşlukların çoğaldığı bir yıl olması, tüm evlenenlerin sonsuz mutluluğu bulması temennîsiyle berâber, hepinize içten sevgi ve de saygılar sunarız ves'selâm:    VUSLAT ÇİÇEĞİ -Yalçın Yüksel’e- Biz de târih olduk be Yalçın Kardeş; Yaşlar gelip altmışlara dayandı! Bir kara kış öncesi gibi her şey, Dört yanımız, beyazlara boyandı!…   Ordu’dan Ulubey, Çongara, Çukur; Şuayip’den Eymür, Melet gözükür Yaylaya bakınca gözler duncukur Hâtıralar masallara uzandı!...   Ne güzeldi Çambaşı’na yolculuk Ceniğe dönüşü ayrı mutluluk Şimdi renkler soluk, duygular buruk; Bakışlar, görüşler karıncalandı!...   Koşmak ne güzeldi kırda bayırda Yuvarlanmak kürtüklerde çayırda Şimdi git bakalım, zaman ayır da; Meşgâleler arttı, iş sıralandı!...   Hem de, geçti artık, o yeşil çağlar; Bir renk cümbüşüne dönüştü bağlar! Her gün karşımızda şu karlı dağlar; Gönüller üşüdü, yürekler yandı!...   Sararıp dökülen yapraklar gibi Vedâ duyguları yokluyor kâlbi Söylemek gerekse doğrudan, harbî İçimde yolculuk fikri uyandı!...   Mâlum ki, mevsimler gibidir ömür Gelenler hep gider, yaşayan ölür Herkeslerin bir bir sırası gelir Gökler gürlemekte, yer çalkalandı…   Tüm bunlar son değil, som bahar için; Lâlelerin seyri, lâlezâr için; Allâh var, Resul var; endîşe niçin? Ümit ufuk oldu,  şevk dalgalandı…   Nûrânî, yetişir; sözünü bağla Yâni, diyorsun ki; üzül, ne ağla Kadere keder yok, gönlünce çağla Çün, felâha erdi; kim ki inandı…   Sabredenler erer elbet zafere Hayâtı yaşarlar gül dere dere Hem duâ ederler din kardeşlere Çünkü kâlpler, muhabbetle donandı…   Kandan daha öte, din kardeşliği Hem akrabalıktan, can kardeşliği Yarınlara varır dün kardeşliği Orada da bulur, kim ki bağlandı!...   Niyâzımız vuslat için her zaman Fırtınalar coşsa, esse de yaman Kolay değil olmak gerçek kahraman Unutmadan gitmek, verilen andı…   Böyle hislerimiz var ya; çok şükür Lisânî zikirle, kâlbî tefekkür Buradan bakınca cennet gözükür Gözün görmediği, dağların ardı!...   Selâm olsun bizden cümle kardeşe Ümit bizim için, sevinç, hem neşe Sevginin çiçeği; cennette köşe!... Söylenecek bilmem, daha ne kaldı?! 21 Mayıs 2015, Antalya