Bir cennet misâlidir memleket baştan başa Dünyâ kopmuş geliyor, severek koşa koşa Herkes medet umarken ülkemin şefkâtinden Mahvına kasdedenin başları gelsin taşa!…   Ecdâdımdan emânet, Rabbimizin ihsânı Yüzündeki meymenet insan yapar insanı Ey memleket evlâdı, yurdunu iyi tanı; Şuursuzca davranıp, olma düşmana maşa!...   Nîmetleri ganîdir,  yetip artacak kadar Dört tarafı dört mevsim, hem de dört denizi var Gürültü-patırtısız, özgürce uçar kuşlar Vâdi vâdi güzellik, ufuk ufuk temâşâ!...   Anadolu toprağı fazîlet ocağıdır Medeniyet, asâlet, selâmet bucağıdır Mazlumlara sığınak, merhamet kucağıdır Vatanım, güzel yurdum, sen vaarol, var; çok yaşa!   Barışa giden yollar, hareketler sendedir Hem maddî, hem mânevî bereketler sendedir Ardında dizi dizi, memleketler sendedir Seferin kutlu olsun; hiç gerek yok telâşa!...   İbrâhim Halil yurdu, ey güzel Anadolum Her nereye uğrasam, Kâbe’ye çıkar yolum Seni sevip-saymayı devlet bilen bir kulum Ümmete, insanlığa; medetsin kurda-kuşa!...   Saklama hiç kendini, doğrul da çık siperden Yine geç, yine öyle; anadan, yardan, serden! Mâlum, kalkarmış derler; yiğit düştüğü yerden! Kesmek olur mu ki hiç;  Mevlâ’dan ümit, hâşâ?!   Evet diyoruz tekrar, yeniden dirilişe Yağız atlar kişnedi, gemler alındı dişe Ne haddine kimsenin, engel olmak gidişe Görmek istemiyoruz coğrafyada karmaşa!....   Nûrânî, hece hece bahtına duâcıdır Seni sevip-saymamak; ne kötü, ne acıdır! Ya bir de hıyânetler; kimlerin aracıdır? Sormak gerek, nereye; şeytanla ortaklaşa?!....   Ey mukaddes memleket, yolların açık olsun Bahtına kast edenler, derdi başından bulsun! Yürüyüşü tamamla, cümle âlem kurtulsun; Tıpkı geldiğin gibi; engeller aşa aşa!... Yâ Rabbi; mazlum dostu, yurduma yardım eyle Zâlimler dünyâmızı yakıp-yıkmasın böyle Coğrafyamız şâd olsun, yeniden bu ülküyle; Tiranlar boyun eğsin, önünde paşa paşa!...