Geçen haftadan bu yana neler oldu neler! Hayr’ola, ne oldu ki demeyin! Kaşla göz arasında târihî bir seçim bile oldu işte! Bu dahî tek başına yetmez mi sevgili dostlar? Espri bir yana, gerçekten kritik bir süreçten geçtik. Önemli bir seçim yaşadık. Elhamdülillâh rahatladık. Sanırım, iktidarı-muhâlefeti, vatanını seven, yerli düşünen herkes, tek başına güçlü bir iktidar sonucundan dolayı, milleti, memleketi ve de geleceği adına mutlu olmalı. Bundan iyisi can sağlığı. Rabbimize sonsuz şükürler olsun. Sevgili okurlar. Sevincimiz sonsuz. Milletimizin sağduyusuna ve derin sezgisine her zaman güvenmişizdir. Bu meyanda yorum yapan yapana. Biz ise, şimdilik, Tekirdağ’da bulunan, daha önce Ulubeyimizde de görev yapmış bir arkadaşın bizimle paylaştığı tespitleri kısaca verelim: “Vallâhi Nûri Âbi. Bu sonuç kul işi değil. Ülkemizde olup bitenler, haksız yüklenmeler, ölçüsüzlükler gayretullâha dokundu mutlakâ!” Biz de aynen katılıyor, hayırlı olsun demekle yetinip, diğer değerlendirmelerimizi gelecek yazılara bırakıyoruz. Niye derseniz; mâlum, özellikle bu sütunlarda bizim yerele özel gündemlerimiz hep olageliyor. Onlardan vaz geçmeyelim ve de ayrıntıya girmeden paylaşalım inşâllâh. Seçimler ve de genel rutinin dışında, Cumartesi akşamı bir öğretmen arkadaşla birlikte Iraklı, Ordu İHL’de çocukları okuyan bir âileyi âilece ziyâret ettik. Bizlere yöresel tarzda yaptıkları ikramlarda bulundular. Çok güzel sohbetler ettik. O an, Irak’tan bir telefon geldi. Türkiye’ye çok duâ ediyorlar. Aslında, her kes duâ ediyor. Seçimde, özellikle, çok sıkıntı çeken ümmetin mazlumlarının yaptığı gözü yaşlı duâların da bereketi olduğunu burada belirtmemiz gerekli. Seçim günü bir öğretmen arkadaşın babasının cenâzesi vardı. Bu bağlamda, İrfan Özbilen Ağabey’den başka olarak o Iraklı arkadaşı da, hem sohbet hem de gezmek adına dâvet ettik. Kabul edince, onlar beklerken biz de reyimizi kullandıktan sonra birlikte gittik. Gülyalı’dan sonra Piraziz’e geçtik. Orada bir haşlama yedik. Üzerine bir de Sütlâç. Iraklı kardeş çok beğendi. Akşamki misâfirlikte bizim yemeklerle Sûriye yemeklerinin benzediğini söylemişti. Kendisinin de belirttiği gibi, Urfa, Halep, Musul, Şam zâten çok yakın şehirler olup, daha düne kadar aynı devletin bayrağı altındaydılar. Benzerlik gâyet doğaldı yâni. Ancak, Haşlama ve Sütlâç’la ilk defâ tanışmıştı. Kendisi Irak’ta varlıklı bir âile olan ve hem kendisi hem âilesi okumuş, öğretmen ve öğretim üyeleri olan, 4 çocuklu bu âile ve diğer kardeşlerimizle her anlamda, kültür, kelime benzerlikleri, târih, inanç ve gönül berâberliği bağlamında çok güzel anlaşıyoruz. Onlardan öğrendiğimize göre Ordu Merkezde 200 Iraklı âile var. Ordu İHL’de 100’e yakın talebe. Suriye’liler oldukça az. 20 âile kadarlar. Devletimiz onlarla yakından ilgileniyor. Bu da, Ensar-Muhâcir kardeşliğinin çağdaş versiyonu şeklinde tezâhür ediyor ki, bu da bizim için en güzel bir mutluluk vesîlesi. Hem, batı dünyâsından farkımız da kendisini hemen belli ediyor. Batı’da duvara toslayan insanlık burada paylaşım ve kardeşlik olarak kendisini gösteriyor. İkindiyi, restorasyon dolayısıyla yandaki çadır mescidde kıldığımız Piraziz merkez eski câmiden sonra dönüşte annemle köye geçtik. İncirler bizi garip bırakmadı. Soğuk ve yağmurlu geçen havalar dolayısıyla eski tadları yok ama yine de idâre ediyor. Eve gelince seçim sonuçları eşliğinde yemenin ayrı bir tadı oldu doğrusu. Çocuklar da zevkle yediler. Bununla berâber, gelecek haftalar için de ağaçta domartlak diyebileceğimiz incirler var. Olgunlaşır mı bilemiyoruz ama, yine de reçellik olarak işe yarar diye tahmin ediyoruz. Annem evin çevresinde ayrıca pisik dediği ince mantarlardan da topladı. Akşam ezanı okunmaya başladığından cevizlere ve elmalara bakamadık. Arkası gelecek haftaya inşâllâh. Yazdan beri fırsat bulamadığımız, Ulubey Kaymakamlığı’nın da yardımıyla ev yapan Murat Öztürk âilesine hediyemizle birlikte hayırlı olsuna gittik. Fırında yeni pişmiş ekmek varmış. Tereyağla bir porsiyon geçtik. Ardından da çay. Kuzineyi de özlemişiz doğrusu. Bu arada, ilk seçim sonuçlarını da orada aldık. Sohbet esnâsında konuşurken gördük ki, birilerinin küçümsediği halkımız gerçeği daha iyi fark edebiliyor. Vefâlı ve de kadirşinâs aynı zamanda. Dolayısıyla sonuç ta ortada. Buradan diyoruz ki, Ak Parti çizgisini kaybetmediği sürece de bu böyle devam eder gibi gözüküyor. Çünkü, eşyânın tabiatı da bu. Muhâlefet te hesabını ona göre yapmak zorunda. Cümle el-âlem ve Dünyâ da tabiî. 1 Kasım seçimi tekrar hayırlı olsun. Bu sonuç ne kadar yorumlansa azdır. Kadri, gerçek anlamda ifâde edilemez. Ama biz inşâllah denizde katre misâli zaman zaman duygu ve düşüncelerimizi, tespitlerimizi paylaşmaya çalışacağız. Şimdilik, gözümüz aydın, iktidarımızı da, milletimizi de Allâh mahcup etmesin diyor hepinize sevgi, saygı ve de sonsuz mutluluk dileklerimizi sunuyoruz ves’selâm…