Akasya çiçekleri bembeyaz renkleri, efsunlu savruluşları, naif kokularıyla vedâ etmişken, her tarafı bezeyen kestâne çiçekleriyle berâber çileklerle, dutlarla, erikler, armutlar, muşmulalarla geldi bu sene yine Ramazan. Hoş geldi, safâlar getirdi Eymür’e, Ulubey’e, Perşembe’ye, Ordu’ya, güzel ülkemize, tüm kâinâta. Son dutlar silkelenip servis edilirken tepsilerde Ramazan çoktan yola çıkmıştı dünyânın öte yanından. Akşama terâvihleri, geceye sahurlarıyla ve sabahlara oruçlarıyla, insanlara sâkinleşen hareketleri, çelebileşen duruşları ve daha bir olgunlaşan tavırlarıyla ayrı bir güzellik katıyor Ramazan.
Ama onun asıl güzelliği geceyi gündüze, gündüzü geceye katan hareketinde. Nerde hareket, orda bereket derler ya hani; aynen öyle. Bu sene câmilerde de ayrı bir güzellik var. Özellikle merkez câmilerde her akşam ayrı konuşmacılar Ramazan bereketi olmak üzere bu müstesnâ mevsimin mâneviyatını sohbetleriyle berâber paylaşmaya çalışıyorlar aziz milletimizle.
KÖYDEN KENTE, MAHALLEDEN MUHABBETE...
Şu da var ki, yaz ve iş mevsimi olması dolayısıyla cemaatin ağırlığı köylere kaymış gibi gözüküyor. Ancak, bu da ayrı bir güzellik olarak köylerdeki çay fasıllarını, câmi bahçesi muhabbetlerini Terâvih sonları, gece yarılarına kadar taşımış. Bu anlamda köylerde bir kaynaşma havaları, bir hareket, bir canlılık görülüyor. İşin bu tarafı önemli.
Bir şey daha var; köylerimiz mahalle oldu. Bu değişimi yapanlar, bu isme tevâfuk olsun diye merkezle köylerin arasını geniş asfaltlarla donattılar. Artık köyler şurası; merkezlerin mahallesi gibi. Köyle şehir kenar mahalle mesâbesinde gibi. Dolayısıyla, köyler yakınlaştı, gitmek basitleşti, şehirler sıkmaya, köyle çekmeye başladı. Bu Ramazan’da bunu da görüyor gibiyiz.
Nitekim, geçen gün cenâze dolayısıyla gittiğimiz Arpaköy, geçen akşam iftara gittiğimiz Eymür’de bunları gördük. Sâhil boyu câmiler, daha doğrusu şehir câmileri terâvihlerde yarımken, köyler dolu dolu. Bunu, yöremizin sosyo-kültürel ve ekonomik canlılığı bağlamında hayra alâmet olarak görmek gerekir. Tabiî bunlar, yönetimlerin teşvik edici projeleriyle beslenmelidir aynı zamanda. Nüfus kayıtları memlekete alınsın derken, bunun câzip hâle getirilmesi de gerekir. Bu sâdece geniş yol yapmakla olmaz. adam gelecek, tamam da sonra n’olacak? Onu burada daha fazla tutabilelim ki, tamâmen buralı olsun.
CEZÂYİR, AVUSTURYA, BANGLADEŞ...
Sevgili okurlar. Tabii bu arada, Ramazan’ın evlere-barklara, caddelere-sokaklara, câmilere getirdiği çeşitlilik ve hareket bereketiyle berâber, Ordu’muz bir güzelliği daha yaşadı ki, Ordu İlâhiyât Fakültesi’nin düzenlediği KİŞİLİK ve KARAKTER İNŞÂSINDA DİNİN YERİ temalı Uluslar arası Sempozyum Cuma gün Başlayıp Pazar akşamına kadar 3 gün sürdü. Ülkemizin çeşitli bölge ve üniversitelerinden başta olmak üzere Sudan’dan, Ürdün’den, Cezâyir’den, Bangladeş’ten, Suudi Arabistan’dan, Avusturya’dan ilim adamları katılıp çok ilginç değerlendirmelerde bulundular. Ordu için başlı başına bir olay olan bu sempozyuma katılımın çok olmasını beklerdik. Daha doğrusu bizlerin, ayağımıza gelmiş bu imkânları, en azından, en kıymetli hazînemiz zamanımızı en anlamlı şeylerle, ilimle geçirmek adına buralarda geçirebilirdik. Ama sanırız, duyuruda gerekli gayret gösterilmemiş olmalı.
Bakınız, tartışılan bâzı konu başlıklarını okuyunca, siz de bize hak vereceksiniz. Karakter ve Genetik İlişkisi, Karakter ve Beslenme İlişkisi, Cahiliye Dönemi İnsan Karakteri, Kur’an ve Sünnette Karakter Eğitimi, Kişilik ve Karakter İnşâsında Rol Modelin etkisi, Toplumun Karakter İnşâsında Mânevî Liderlerin Rolü, Karakter Eğitiminde Şeytan Sembolizmi, Kimlik İnşâ Aracı Olarak Tarih, Sağlıklı Âile Oluşumunda Karakterin Rolü. Bunlar konuların bir kısmı. Biz de, en azından aynı anda, ayrı salonlarda 3 ayrı oturum yapıldığı için tamâmını tâkip edemedik. Kimi zaman da gidemedik.
Ancak, bu sempozyumda sunulan tebliğler ve yapılan değerlendirmeler bir kitap olarak yayınlanacaktır mutlakâ. İnşâllâh o zaman tamâmına erişmek mümkün olacaktır. Meraklılarına duyurulur.
HIYÂRUN’NÂS=İNSANLARIN EN HAYIRLISI
Benim için ayrıca, bu sempozyumun bir mutlu yanı da, Cezâyirli iki ilim adamıyla tanışıp görüşmemiz oldu. Biz 1989-90 Öğretim Yılını staj görmek üzere Cezâyir’de geçirmiştik. Orada tuttuğumuz notları, çektiğimiz fotoğrafları paylaştık. Nostaljik bir hayâl turu oldu. Bizleri çok seven, daha doğrusu Türk deyince, hemen HIYÂRUN’NÂS=İNSANLARIN EN HAYIRLISI deyimini darb-ı mesel hâline getirmiş, oradayken bunu bizzat ilgileriyle ispat eden bu insanların mevcut durumlarının iyiye doğru gittiğine dâir bilgileri kendilerinden alınca ayrıca mutlu olduk.
Ramazan’ın madden-mânen, köyümüze-kentimize, büyüğümüze-küçüğümüze, hepimize, ülkemize, tüm gönül coğrafyamız ve de insanlığa hayır, bereket, sıhhat-âfiyet, barış ve huzur getirmesi dileğiyle cümlenize sevgiler, saygılar sunuyor, daha güzel günlerde görüşmek ümîdiyle nice Ramazanlara diyor, sizleri Allâh’a ısmarlıyoruz ves’selâm...