Geçen yıl, yine bu günlerde kaleme aldığımız, kanayan yaramız, nazlı ve mazlum vatan Kerkük'e dâir duygu ve düşüncelerimizi, global eşkiyâ ve de tiranların tetikçisi Barzânî'nin, kendi halkı başta olmak üzere tüm coğrafyayı hiçe sayıp tehlikeye atacak mâhiyetteki son referandumla berâber oldukça nâzikleştirdiği gelişmeler bağlamında sizlerle tekrar paylaşmayı uygun gördük. İnşâllâh, dertler paylaşıldıkça azalır fehvâsı sadedinde dermeyân edeceğimiz satırları, gözyaşlarımızla berâber gayret ve duâlarımızı da artırır ümidiyle arz ediyoruz: ***Kendimizi bildik bileli Kerkük bizim için hep bir yaradır. Ordu İmam-Hatip Okulu’nda okuduğumuz 70’in ilk yıllarında, gazete merkez bâyii Şükrü Öztürk’ün orada vitrindeki gazete ve dergilere özlem ve ilgiyle bakarken, o zaman Ocak diye bir dergi vardı, Devlet vardı, bir de küçük, onlardan birinin genç versiyonu ya da hediyesi gibi bir dergicik vardı. Millî Gazete yanında, zaman zaman Bizim Anadolu, Selahaddin EŞ’in başyazarlığını yaptığı Bâbıâlîde SABAH diye bir gazete, Yeniden Millî Mücâdele falan, sağduyuya dâir ne varsa ilgilenmeye çalışırdık. Ta o zamanlardan, Dünyâ Türkleri, Türkmenler, hemen yanı başımızdaki Kerkük Türkleri'ne dâir zulüm, sürgün haberleri eksik olmuyordu. Ama, ne hikmettir ki, kimi zaman MHP’nin de içinde yer aldığı nice milliyetçi diyebileceğimiz sağ hükümetler kurulmuş, ama bu soydaşlarımızın elinden tutabilen olmamıştır. Hâlâ da öyle. Görüldüğü gibi, oyunlar yine onlar üzerine yoğunlaştı en son. Allâh yardımcıları olsun. 20 seneye yakın, belki daha fazla oluyor, bir gün İbrâhim Dayım (YÜKSEL), o günlerde akşam izlediği bir programdan söz etti. Orada Kerküklü bir ozanla program yapılmış. Sözlerinin arasında bir yer onu çok yaralamış. Diyormuş ki bu ozanımız: KERKÜK’ÜN GÖZ YAŞI MERMERİ DELER! O gün bu gündür bunu unutmam. Sağolsunlar mı diyelim, ne diyelim; gündemler de devamlı yaralarımızı azdırıyor?! Rabbimiz onları da, bizleri de, tüm dünyâ mazlumlarını da bu iğrenç, acımasız, haysiyetsiz zâlimlerin pençesinden kurtarsın. Âmin... Mevcut iktidarın bu yönde büyük bir gayret ve kararlılık içerisinde olduğunu görüyor, heyecanlanıyoruz. Bunun için çağırsalar, inanıyoruz ki hepimiz de gitmeye hazırız. Bizim için düğün bayram olur. Onlar bu hâlde oldukça hayâtın orda olduğu kadar burada da tadı yok. Ama inşâllâh bir şeyler olacak. Hep duâ edelim. Elimizden gelen ne olursa, onda da ihmâlkârlık göstermeyelim inşâllâh. Her neyse, araya fındık yazıları girince geciktirdik. Hüseyin ÖZTÜRK’ün köşesine taşıdığı bir yazısı vardı. Merâmımızı daha iyi anlatması bakımından onu paylaşmak istiyoruz sizlerle. Beğeneceğinizi umarak, altına bütünüyle imza attığımız bu yazıyı sizlere arz ediyor, inşâllâh bu ufak tefek duygu, düşünce ve yazılarımızın da duâ yerine geçerek, âminlerimizle berâber, zafere giden yolda bir adım teşkil etmesi dileğiyle hepinize sevgiler ve de saygılar sunuyoruz ves’selâm:*** KERKÜK AĞIDI Haçlı İttifakının, İran beslemelerinin destekleriyle, Bağdat üzerinden bölgedeki Müslüman halkları temizleyip, kalıcı olarak yerleşmek istediklerini herkes biliyor. Irak topraklarındaki demografik yapı üzerine hatırlatmalar yapacaktım ki, şair ve yazar Kenan Çarboğa’nın “Kerkük Ağıdı” ya da “Neredesin” adlı şiirine denk geldim. Şiir tabii ki, bugünkü hükümete ve Cumhurbaşkanımıza karşı yazılmış değil. Fitne ocakları körüklük yapmasın. Şiir sağduyu sahibi herkes için dile getirilmiş: NERDESİN? Sitem ana Türkiye’m, sana aziz milletim                    Dilim dilim yüzüyorlar, nerdesin? Öksüz kaldı lisânım, geleneğim, âdetim Hoyratıma, türküme kızıyorlar nerdesin?   ¥ Türkçe konuşuyorum, seninle aynı dilden  Nasıl anlamıyorsun düştüğüm korkunç hâlden?  Fayda beklemiyorum vallahi yaban elden  Üzerimi kalemle çiziyorlar nerdesin? ¥    Bölüştüler sırtlanlar illeri, bölgeleri  Hani dönme olanlar, haçlının gölgeleri  Yaktılar nüfustaki tarihi belgeleri  ‘Burda Türkmen yok’ diye yazıyorlar nerdesin?   ¥ Kardeşinim ben senin zor mu bunu anlamak?  Yalvarıyorum sana kapında ağlayarak  İstersen aç tarihi Misak-ı Milli’ye bak  Onu bildiklerinden eziyorlar nerdesin?    ¥ Bugün zulüm altında mahcup doğan bebekler  Anayurttan dört gözle umutlu haber bekler  Dün senin kemiğinle zincir kıran köpekler  Dişini gösteriyor, azıyorlar nerdesin?    ¥ Çanakkale’de vardım, Galiçya’da her yerde  Koyun koyuna öldük Yemen’deki siperde  Kurban olam ne olur muhtaç etme nâmerde  Sahipsiz belliyorlar, üzüyorlar nerdesin?    ¥ Bomba yüklü kamyonlar yol açarak mermiye  Söndürmeye geliyor yurdumu söndürmeye  Ben burada Türkmen’im sadece Türk’üm diye  Güpegündüz kurşuna diziyorlar nerdesin?   ¥ Hiç tepki vermiyorsun, sabrına şaşıyorum  Unuttu mu diyerek şüpheye düşüyorum  Bilmiyorsan bil artık soykırım yaşıyorum!  Kerkük’ten Türk adını kazıyorlar nerdesin?   (Hüseyin ÖZTÜRK, 20 Ekim 2016 Perşembe)